เกิดกระทู้หนึ่งขึ้นในเว็บไซต์ชื่อดังเกี่ยวกับร้านค้าแฟรนไชส์ของตัวเอง สืบเนื่องจากร้านค้าที่ซื้อแฟรนไชส์มา ตอนแรกก็ขายดีเทน้ำเทท่า แต่อยู่ๆ ก็มีคู่แข่งเป็นรถเข็นขายของกินประเภทเดียวกันปรากฏตัวขึ้น จนทำให้รายรับที่เคยมีกลับหดหายจนแทบจะขาดทุนอยู่แล้ว เจ้าของกระทู้ถึงกับต้องขอคำแนะนำและคำวิเคราะห์จากสมาชิกว่าทำไมอยู่ๆ ร้านแฟรนไชส์ของตนถึงขายไม่ดีโดยฉับพลันเสียได้…? และคำตอบที่ได้รับ ประเด็นหลักใหญ่ๆ ก็อยู่ที่เรื่องราคาและความหลากหลายของเมนูอาหารนั่นเอง
จากเหตุการณ์ของกระทู้ ก็แบ่งออกเป็นร้านค้าสองแบบ คือแบบที่ลงทุนซื้อแฟรนไชส์มา และแบบทำขายเอง คิดสูตรเอง ข้อดีของแฟรนไชส์จะเป็นในเรื่องของมาตรฐานและความพร้อมในการจัดการเรื่องต่างๆ ส่วนข้อดีของร้านแบบที่ทำขายเองก็คือ สูตรอาหารไม่เหมือนใคร และปรับเปลี่ยนเมนูได้อิสระ
จากเคสนี้ไม่อาจบอกได้เต็มปากนักว่าแบบไหนดีกว่ากัน เพราะการทำธุรกิจมีหลายองค์ประกอบที่เกื้อหนุนกัน ไม่ว่าจะเป็นทำเลที่ตั้ง ราคา รสชาติ ความสะอาด คุณภาพของอาหาร กลุ่มลูกค้าเป้าหมาย หรือการตลาดที่ใช้ ซึ่งทางร้านเองก็จำต้องปรับสิ่งเหล่านี้ในของธุรกิจตนเองให้เข้ากับปัจจัยแวดล้อมบนสิทธิ์ที่พึงกระทำได้อย่างลงตัวที่สุด
แต่ก็ไม่อยากให้ลืมว่า ผู้ประกอบการแต่ละท่าน ก็มีจุดเด่นแตกต่างกันไปนะคะ
